εὐθύωρον τὴν ἀναχώρησιν ἐποιήσαντο Anon.
ap. EM391.42, cf. Procop.Aed.2.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
ευθύωρος — εὐθύωρος, ον (Α) 1. αυτός που έχει ευθεία κατεύθυνση 2. (το ουδ. ως επίρρ.) εὐθύωρον α) ευθύς, αμέσως («εὐθύωρον θνῄσκει», Προκ.) β) σε ευθεία διεύθυνση («ἄγει δὲ αὐτὸς εὐθύωρον ἐπὶ τὴν κοίτην τοῡ δράκοντος πνεῡμα θεῑον», Αιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
εὐθυώρως — εὐθύωρος in a straight direction adverbial εὐθύωρος in a straight direction masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὐθύωρον — εὐθύωρος in a straight direction masc/fem acc sg εὐθύωρος in a straight direction neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευθυωρία — η (Α εὐθυωρία) η ευθεία κίνηση ή κατεύθυνση αρχ. 1. φρ. α) «κατ εὐθυωρίαν» κατά μήκος β) «ἀντικρούω κατ εὐθυωρίαν» αντιστέκομαι ευθέως γ) «ἄπειρα εἰς εὐθυωρίαν» σε άπειρη σειρά 2. δοτ. εὐθυωρίᾳ κατευθείαν. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευθυ * + ορία (< όρος) … Dictionary of Greek
ευθυ- — (ΑΜ εὐθυ ) α συνθετικό λέξεων, προερχόμενο από το επίθετο ή το επίρρημα. Στα σύνθετα τού ευθυ το α συνθετικό δηλώνει τις σημασίες α) ίσιος («ευθύγραμμος, «εὐθύβλαστος», «εὐθύπορος») β) δίκαιος, ορθός («ευθυκρισία, «ευθύδικος») γ) εύκολος,… … Dictionary of Greek
ευθυωρώ — εὐθυωρῶ, έω (ΑΜ) [ευθύωρος] πορεύομαι σε ευθεία κατεύθυνση … Dictionary of Greek
